Translate

jueves, 16 de enero de 2014

Maruxainas

Esta pieza es un prototipo realizado en barro especial para modelar ( no se cuece) . A partir de este boceto se elaborarán a mano y una a una las figuritas en un barro gris chamotado y se les dará una capa a pincel de esmalte azul lustrado. Iré colgando fotos de todo el proceso espero que os guste este bocetillo en barro¡¡¡

















En San Cibrao, pueblo de la mariña lucense bien conocido, se celebra siempre en Agosto la fiesta de la "Maruxaina" que se basa en una leyenda marinera en la que una sirena mitad pez mitad bruja, hace naufragar a los pescadores provocando, tormentas a su antojo, contra las rocas de unos islotes conocidos como "farallones" en dónde ella mora en una cueva.
Todos los años los marineros la traen a tierra para celebrar un juicio .Si ha sido benevolente y no ha asolado la costa con tempestades la devuelven a su cueva, si por el contrario se ha cobrado vidas ese año, la condenarán y quemarán en una hoguera en medio del pueblo con mucha "queimada" de por medio¡¡


Este es mi pequeñito homenaje a San Cibrao, a sus callejuelas y sus playas, entre los que me he criado y sobre todo a sus maravillosas gentes¡¡ A los inolvidables tiempos que allí he vivido, a mis amigos que allí he conocido y a día de hoy más quiero.
Viva la Maruxaina Y viva San Ci¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡
Os quiere: oly


Las maruxainitas también se hacen por encargo: Contacto: olyandeibrin@gmail.com



Esta peza é un prototipo realizado en barro especial para modelar ( non se coce) . A partir de este boceto faránse a man e unha a unha as figuriñas nun barro gris chamotado e se lles dará unha capa a pincel de esmalte azul lustrado. Irei colgando fotos de todo o proceso, espero que vos guste este bocetiño en barro¡¡¡¡












En San Cibrao, pobo da mariña lucense ben coñecido, celébrase sempre en Agosto a festa da "Maruxaina" . Baséase nuha lenda mariñeira na que unha serea metade peixe metade bruxa, fai naufragar aos pescadores provocando tormentas ao seu antoxo, contra as rocas dunhos islotes coñecidos coma "Farillóns" onde ela vive nunha cova.
Todos os anos os mariñeiros van a buscala para traela a terra e celebralle un xuicio. Se foi boae non asolou a costa con tempestades devolvéna a súa coviña, pero se cobrou vidas nese ano, a condenarán e a queimarán nunha cacharela en medio do pobo e con moita queimada de por medio¡¡¡


Este é o meu pequeniño homenaxe a San Cibrao,a súas rúas e praias, entre nas que me criei, e sobretodo a súa maravillosa xente¡¡ Aos inolvidables tempos alí vividos e os meus amigos alí coñecidos e que a día de hoxe más quero.

Viva a Maruxaina e viva San Ci¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡
querevos: oli


As maruxainiñas tamén se fan por encargo. Contacto: olyandeibrin@gmail.com




No hay comentarios:

Publicar un comentario